خانه
عناوین مطالب
تماس با من
my life
felan hichi
my life
felan hichi
پیوندها
خودمو ادامـــه میدم تو کیوسکه نبش رویا...
اقایی که تو باشی خانومی که من باشم
نون خامه ای از روزهایش مینویسد
پیچ و مهره ها هم عاشق میشوند
شاهزاده خانومی که نمی خندید
کوکو برای زرافه اش مینویسد
ای روزهای خوب که در راهید
여기 아무도 없습니다
نوشتن ؛ همین و تمام
ثـــنـــا خـــانـــومـــی
خاطرات زندگی من
گیلاس خانمی
انگشت اشاره
میس هیس
میلوی قرمز
دنیای میرا
بی پروا
وارتوش
نیگولی
panizit
ورونیک
جدیدترین یادداشتها
همه
[ بدون عنوان ]
[ بدون عنوان ]
۹۷تابستان
[ بدون عنوان ]
روزهای زندگی من
[ بدون عنوان ]
[ بدون عنوان ]
[ بدون عنوان ]
[ بدون عنوان ]
[ بدون عنوان ]
بایگانی
آبان 1397
1
مهر 1397
1
شهریور 1397
1
خرداد 1397
2
بهمن 1396
2
دی 1396
1
آذر 1396
4
آبان 1396
1
مهر 1396
3
شهریور 1396
5
مرداد 1396
1
تیر 1396
2
اردیبهشت 1396
2
فروردین 1396
3
اسفند 1395
4
بهمن 1395
4
دی 1395
12
آذر 1395
17
آبان 1395
20
مهر 1395
14
شهریور 1395
5
مرداد 1395
5
تیر 1395
7
خرداد 1395
2
اردیبهشت 1395
7
فروردین 1395
14
اسفند 1394
18
بهمن 1394
30
دی 1394
22
آذر 1394
6
آبان 1394
29
مهر 1394
16
شهریور 1394
17
مرداد 1394
12
تیر 1394
7
جستجو
آمار : 4989 بازدید
Powered by Blogsky
انگار
قراره سالهای جوونیم کنج این خونه تو این تقلا واسه راه رفتن بگذره..
zero
چهارشنبه 1 دی 1395 ساعت 22:10
0
لایک
نظرات
0
+ ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.