انگار خیلیم بدقول نیست.. ولی حسی بهم نداره .. من یه زنم .. سریع میفهمم..

رژیم گرفتن به خودی خود سخت هست. . بعد اینکه هییییی مامانت بهت بگه وای رنگت پریده وای بخور وای تو ک چاق نیسی اعصاب ادمو بهم میریزه ...حرررررصی میشممممم .. بعد الان تقریبا یاد گرفتم میگم چشم ولی کار خودمو میکنم:) 

اصن اون وقتی ک معدهه خالیه قور قور میکنه حال میده:دی ادم احساس میکنه داره لاغر میشه:دی

ورزشه که دیگه اصن توهم ارنولدی میده:دی

.........

سر دوراهی گیرم ... همه میترسوننم از این کار ..کمم نیس.. سخته.. خیلییییبم پول میخواد .. میترسم ناامیدشون کنم:(

ولی من برنامه های خوبی تو ذهنمه خب ... خدایا هر چی خیره واسمون رقم بزن...

یه بغضی تو گلومه .. یه حجمی از دلخوری و ناراحتی ... 

حرف زدن با هیچکس ارومم نمیکنه .. حرف نزدن هم .. 

تو اینستامم باز پر شد از همکلاسیا که دوس ندارم زندگیمو بدونن .. استاتوسم که دیگه همه استادامم شمارمو دارن زشته استاتوس چسناله بزارم .. 

برم ورزش کنم شاید بهتر شم..

باید حواسمو جمع کنم..

باید لیت کارامو بنویسم!

واسه بار هزارم به چشم دیدم کسایی که ذررره ای سواد ندارن به جاش یه دنیا اعتماد بنفس! 

کاش بتونم قهوه ایش کنم نکبت شماره ۱ و ۲

و البته ادمای باسواد و فروتنی که اشنایی باهاشون مایه افتخاره:)